Σύμφωνα με τους Huber, Hader-Popp και Ahlgrimm, υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι για την αύξηση της συνεργασίας στα σχολεία, οι οποίοι μπορούν να μεταφερθούν και στον τομέα της προσχολικής εκπαίδευσης:
– Οι σύνθετες απαιτήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με πιο αποδοτικό τρόπο από πλευράς πόρων, δηλαδή πιο αποτελεσματικά από ό,τι μέσω „μοναχικών λύκων“.
– Η συνεργασία επιτρέπει την αύξηση της ποιότητας των εκπαιδευτικών διαδικασιών με την ενεργοποίηση των δυνατοτήτων πολλών εμπειρογνωμόνων υψηλής εξειδίκευσης.
– Η συνεργασία στην εκπαίδευση αποτελεί αυτοσκοπό και πρέπει να εξετάζεται από παιδαγωγική σκοπιά. Οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί θα πρέπει να αποτελέσουν πρότυπο μέσω της δικής τους συνεργατικής δράσης, προκειμένου να ξεκινήσουν διαδικασίες ανάπτυξης στα παιδιά, τους νέους και στο ίδιο το εκπαιδευτήριο έτσι ώστε να αυξηθεί η ικανότητα επίλυσης των προβλημάτων και να αυξηθεί η απόδοση
βλ. Huber, Stephan Gerhard, Hader-Popp Sigrid, Ahlgrimm, Frederik: Kooperation in der Schule, από: http://www.bildungsmanagement.net/pdf/PubsHuber/2_4/HuberHaderPoppAhlgrimm-2009-KooperationinderSchule.pdf.
Στο έργο GANZerTAG, η σημασία της συνεργασίας τεκμηριώθηκε εντυπωσιακά με διάφορα πρακτικά παραδείγματα. Ωστόσο, κατέστη σαφές ότι η συνεργασία επηρεάζεται τόσο θετικά όσο και αρνητικά από διαφορετικούς παράγοντες. Κατά την κοινή ανταλλαγή, εντοπίστηκαν οι ακόλουθοι παράγοντες επιτυχίας.
– Επικοινωνία με εκτίμηση
– Ισότιμη συνεργασία και εμπιστοσύνη στους εταίρους
– Συμπληρωματικές ικανότητες των εταίρων
– Δημιουργικότητα
– Ομαδική εργασία
– Συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων στη λήψη αποφάσεων
– Ανοιχτό πνεύμα
– Δέσμευση
– Κοινό όραμα
– Παροχή πόρων (χρονικών και οικονομικών)