Według Huber, Hader-Popp i Ahlgrimm istnieją trzy główne przyczyny zwiększonej współpracy w szkołach, które można przenieść na grunt edukacji wczesnoszkolnej:
– Złożone wymagania mogą być rozpatrywane w sposób bardziej efektywny pod względem zasobów, tj. skuteczniej niż przez „samotne wilki“.
– Współpraca umożliwia podniesienie jakości procesów edukacyjnych poprzez uruchomienie potencjałów kilku wysoko wykwalifikowanych ekspertów.
– Współpraca w edukacji jest celem samym w sobie i musi być postrzegana z perspektywy pedagogicznej. Placówki oświatowe powinny być wzorem do naśladowania poprzez własne działania kooperacyjne w celu zainicjowania u dzieci i młodzieży oraz w samej placówce procesów rozwojowych zwiększających umiejętność rozwiązywania problemów i wydajność.
por. Huber, Stephan Gerhard; Hader-Popp Sigrid; Ahlgrimm, Frederik: Kooperation in der Schule; od: http://www.bildungsmanagement.net/pdf/PubsHuber/2_4/HuberHaderPoppAhlgrimm-2009-KooperationinderSchule.pdf.
W projekcie GANZerTAG znaczenie współpracy zostało imponująco udokumentowane na różnych praktycznych przykładach. Niemniej jednak okazało się, że na współpracę wpływają zarówno pozytywnie, jak i negatywnie różne czynniki. W ramach wymiany doświadczeń wyodrębniono następujące czynniki sukcesu.
– Komunikacja doceniająca
– Współpraca na poziomie oczu i zaufanie do partnerów
– Komplementarne kompetencje partnerów
– Kreatywność
– Praca zespołowa
– Udział wszystkich zainteresowanych w podejmowaniu decyzji
– Otwartość
– Zaangażowanie
– Wspólna wizja – Zapewnienie zasobów (czasowych i finansowych)